یک مثلث عشقی آشنا

وقتی دو زن ، در سن های مختلف و در سمت های مختلف یک مرد را دوست دارند ،چگونه باید با هم کنار بیایند؟

از دیر باز همواره رابطه عروس و مادرشوهر به شکل ها و شیوه های مختلف و در قالب شعر، رمان، طنز، فیلم، گفتمان ها و محاورات بین عوام مورد تأکید و توجه واقع شده و گویی هرگز نباید سازش و انعطافی بین عروس و مادر شوهر حاصل شود.

در بسیاری از غالب های مذکور عروس، هووی مادر شوهر، تیغ های کنار گل و دخالت کننده و فضول زندگی عروس تلقی شده و عروس نیز غریبه ای غاصب و غالب برفرزندی که بیست و چند سال زحمتش را کشیده و بزرگش کرده و دو دستی تقدیم هووی خودکرده است. الهی که حرومش بشه! بچه منو قاپ زد و برد! پسری که همیشه کنارم بود و با من بود و محبتش را از من دریغ نمی کرد! امروز میهمان ناخوانده ای آمده و او را سهم خودکرده و از من دورش ساخته!

رویکرد و نگاه بیمار فوق و فعالیت نه چندان کم بخشی از هنرمندان، شاعران، رمان نویسان و به اصطلاح روشنفکران و حتی گروهی از افراد مذهبی که از مذهب پوسته ای را درک کرده و به هسته و گوهر آموزه های دینی را در نیافته اند فرآیند معیوب و ناسالم مذکور را تشدید نموده و در سطح وسیعی آن را توسعه داده اند به گونه ای که کم نیستند دختران جوانی که از ترس گرفتار نشدن در دام و دامن مادر شوهر ازدواج نمی کنند و یا با ذهنیتی غلط وارد زندگی زناشویی شده و از همان اوان زندگی با دیدی منفی و جهت دار به چالش های تلخ و فرساینده با مادر شوهر می پردازد.

وقتی ذهن منفی باشد زبان هم تلخ و گزنده و زندگی نیز آزار دهنده و پر تنش خواهد بود. اگر این ذهنیت غیر واقعی و نادرست دوسویه باشد آسیب ها و چالش ها ی عروس و مادر شوهر نیز همچون سیل و زلزله ای مرگبار ذهن و زندگی هر دو سو را نابود خواهد ساخت.

براساس این واقعیت که از کوزه همان برون طراود که در اوست رویکرد ناسالم موجب عملکرد ناسالم خواهد شد. برای اصلاح عملکرد و تعامل نامطلوب بین عروس و مادر شوهر می بایست نظر و نگاه معیوب آنان (که محصول فرهنگ و عادات و تلقینات غلط جاهلان و بیمار دلان می باشد) را اصلاح کرد.

برای رسیدن به این اصل مهم، آگاهی و عمل به نکات ذیل ضروریست:

**یکی از عوامل مۆثر در ایجاد تنش و بدبینی بین عروس و مادر شوهر، حضور پررنگ و دخالت های بیجا در زندگی زوجین جوان می باشد همه مادر شوهر بدانند (و البته بسیاری می دانند) که یکی از پیش نیازهای ازدواج، استقلال و بال کشیدن و پرواز کردن فرزندان به آشیانه جدید می باشد. پرنده ای که پرواز می داند و با جفت خود به استقلال رسیده نباید مورد حمایت های افراطی و دلسوزیهای داغ و غیر قابل تحمل والدین قرار گیرد.

بنابراین مادر شوهر، برای خوشبختی، آرامش و سعادت فرزندانشان بهتر آن است که اجازه دهند عروس و داماد افتان و خیزان در مسیر پرفراز و فرود زندگی گلیم خود را از آب بیرون بکشند و شیوه و شکل زندگی و تعامل خود را خود انتخاب کنند.

هر گفتار و رفتاری که موجب ایجاد تنش و تلخی بین عروس و داماد شود باید از سوی والدین دو طرف تعطیل و حضور و حساسیت آنان صرفا در جهت تقویت عشق و امید و گرمی بین زوجین جوان تنظیم و ترسیم شود.

بنابراین پیام به همه مادر شوهر ها این است که اگر خواهان آرامش و خوشبختی فرزندتان هستید ، که هستید روش تربیتی عروس و داماد با فرزندانشان (نوه هایتان) را به رسمیت بشناسید و موجب اختلاف و تضاد تربیتی آنان نشوید مثلا عروس به پسر 9 ساله اش می گوید الان وقت خوردن آجیل و بستنی نیست دارم شام میارم. بلافاصله مادر شوهر می گوید نه عزیزم بیا من بهت آجیل و بستنی بدم. و یا عروس لباسی خریده و مادرشوهر با حساسیت و دقت تمام در مورد رنگ ومدل و جنس لباس نظرات منفی ویا تمسخر آمیزی می دهد. ویا با کنجکاوی سعی در کسب اطلاعات محرمانه و رموز مخفی زندگی عروس و داماد دارد. و..... اینها همه زمینه های درگیری و چالش بین زوجین جوان را فراهم ساخته و ذهنیت عروس نسبت به مادر شوهر را منفی می سازد.

** مادر شوهر این ذهنیت غلط را باید به زباله دان زندگی بیندازد که عروس جای مادر شوهر را گرفته و دل و دیده پسرش را از آن خود ساخته است. همه مادر شوهرها بدانند هیچ زنی جای مادر را نمی تواند اشغال کند. مادر اگر مادر خوبی باشد (حتی اگر مادر بدی هم باشد) جایگاه ویژه ای را در زندگی فرزندانشان خواهند داشت. پس عروس را اشغالگر و غاصب سرزمین ذهن و زندگی فرزندتان ندانید این نگاه نادرس موجب ارتباط نادرست با عروستان خواهد شد.

** براساس آموزه های دینی، عروس شما فرزند شماست. عضو اصلی خانواده شماست. سهم مادر شوهراین است که عروس را دختر خود بداند و بخواند. و همانطور که کاستی ها و ناراستی های فرزندان خود را پذیرفته و آنها را به رسمیت شناخته است و گاهی با ظرافت و محبت و لطافت های خاص مادرانه سعی در کاهش ضعف ها و ناراحتی های فرزندان خود دارند درباره عروس نیز حتی اگر سرکشی کند، چنین عمل کنید.

چه بسیار مادرانی که با گریه و التماس و دلسوزی درصدد اصلاح امور فرزندان خود برمی آیند چه نیکو و مۆثر است اگر چنین رفتار و تعاملی را نیز با عروس خانواده داشته باشند.

مادری می گفت: دختر 19 ساله ام بسیار سرکش، ناسازگارو پرخاشگر شده و مدتی است با پسر همسایه نیز ارتباط عاطفی برقرار کرده هر چه گریه و التماس می کنم نه تنها بی فایده است بلکه با قهر و پرخاشگری به کنجی خزیده نه مسئولیتی می پذیرد و نه موقعیت و شأن خانوادگی ما را درک می کند چه کنم؟

آیا این مادر حاضر است با عروس خود نیز این چنین با گذشت و مهربانی برخورد نموده و دلسوزانه به رفع ناراستی هایش بپردازد؟ و از نظرات رواشناسی و مشاور خانواده بهره بگیرد؟

مادر شوهر باید بداند که دخترش به زودی عروس خانواده دیگری می شود و اگر امروز عروس خود را برنجاند فردا دخترش بوسیله مادر شوهرش در رنج و عذاب گرفتار خواهد شد چرا که :

از مکافات عمل غافل مشو                                   گندم از گندم بروید، جو ز جو

** مادر شوهر آگاه و معتقد به ارزش های اخلاقی، هرگز ضعف ها ومعایب عروس خود را نزد دیگران طرح و تکرار نمی کند. معایب و محاسن او را در صندوقچه اسرار خود نگه داشته و برای مقابله با معایب از طریق مطالعه و مشاوره در صورت موافقت عروس و طرح آن ها با مشاوره ی آگاه و متدین اقدام می کند.

** گاهی اطرافیان ناآگاه، حتی قبل وارد شده عروس به خانه جدید مادر شوهر ساده لوح را کوک می کنند ک عروس را از همان روز اول تحت امر و سلطه خود در آور و به اصطلاح گربه را دم حجله بکش. پیشاپیش فضا و فرصت سوء استفاده و سلطه جویی او را بگیر. مادر شوهر آگاه و با تجربه، هرگز تحت تأثیر اینگونه القائات مسموم واقع نمی شود، واساسا با اینگونه افراد نادان معاشرت نمی کند.

** مادر شوهر خوب و خدا پرست مسئولیت ها و وظایف پسرش نسبت به عروسش را گوشزد نموده و مهارتهای ارتباط عاشقانه و دوستانه با همسر را به او آموزش می دهد.

**قبل هر چیز، عروس باید مادر شوهر را به واقع مادر خود بداند و وظایف و تکالیف فرزند در برابر والدین را در ارتباط با مادر شوهر و پدر شوهر خود در زندگی پیاده کند. جهت رعایت اختصار ابعاد این وظایف را به جا و مجال دیگری می سپاریم. اما همین قدر بدانیم که طبق دستور قرآنی بعد از پرستش خدا احسان و نیکی به والدین مورد تأکید قرار گرفته است. والدین اگر بددهن، بدرفتارو حتی بی دین باشند وظیفه اصلی ما احترام و محبت به آنان و پرهیز از هر گونه بی اعتنایی و بی احترامی است جز در دو مورد (امر به فعل حرام و نهی از انجام واجبات) لازم است به خواسته های آنان توجه کنیم.

** هرگز پشت سر مادر شوهر، بخصوص نزد همسرتان بدگویی نکنید.

اگر می خواهی عزیز باشی همانطور که قبل از ازدواج باید چشمهایت را به تمامی باز کنی، بعد از ازدواج نیمه باز نگه دار. به عبارتی بدیهای خانواده همسر بخصوص مادرشوهر را نبین اگر دیدی پیله نکن گیر نده، گیر می افتی، و گرنه در زندگی ات روزگار را برشما تلخ خواهد کرد

** اگر همسرتان نسبت به مادرش محبت می کند با او همکاری وهمدلی کنید. حتی اگر افراط می کند با محبت به مادر شوهرتان، اسلحه اش (افراط) را از او بستانید. خلع سلاحش کنید گارد نگیرید. موضع گیری شما در برابر توجه افراطی همسرتان به مادرش موجب چالش ها و تنش های تلخی خواهد شد. فراموش نکنید یک پسر خوب و با محبت یک همسر خوب و با محبت برای شما و یک پدر مهربان و دلسوز برای فرزندانتان خواهد بود. صبور باشید، ارسطو می گوید صبر تلخ است اما میوه اش بسیار شیرین است به همسرت زنگ بزن و بگو فردا شب مادرتو با خانواده برای شما دعوت کن. روز مادر را فراموش نکنید. خدمت و محبت باعث بزرگی شما و کوچکی مشکلات و علاقه مادر شوهر خواهد شد.

**اگر پشت دوربین تلویزیون قرار بگیرید و از شما بپرسند با مادر شوهر چگونه باید رفتار کرد حتی اگر مادر شوهر بدرفتارو بداخلاقی باشد چه می گویید؟ به همان ها عمل کنید.

** مادر شوهر خود را با مادر شوهر دیگران مقایسه نکنید. جز حسادت و حسرت و دلخوری سودی ندارد.

** در پی تغییر مادر شوهر نباش. عاجز و آزرده خواهی شد. ضعف های او را مثل ضعف های مادر خود بپذیر و او را به همان شکل که هست قبول کن و زندگی کن (بدون چالش).

**اگر می خواهی عزیز باشی همانطور که قبل از ازدواج باید چشمهایت را به تمامی باز کنی، بعد از ازدواج نیمه باز نگه دار. به عبارتی بدیهای خانواده همسر بخصوص مادرشوهر را نبین اگر دیدی پیله نکن گیر نده، گیر می افتی، و گرنه در زندگی ات روزگار را برشما تلخ خواهد کرد. مثل سر کبریت نباش که با کوچکترین اصطحکاک آتش می گیرد و زندگی را به آتش می کشد.