باورهای جهان روحی

باورهای انسان راه سعادت اوست که اگر تخریب شود داشته های فکری او متزلزل می گردد و هرگز سعادتمند نمی شود و ......

یکی از عناصر مهم در بینش انسان باور است یعنی اعتماد در پذیرش و این چیزی است که آگاهانه و ناآگاهانه توسط برخی در طول زمان تخریب شده که خود از گناهان نابخشودنی است چه از نظر دینی و چه اجتماعی و این تخریب ریشه در کذب دارد که انسان را به مرور زمان در مسیر انکار قرار می دهد و زمانی که انسان در مرحلۀ انکار قرار گرفت قالب داشته های فکری خود را در همان مسیر مرور کرده و ناخواسته تحت تأثیر تفکر انکاری جدید تمام افکار و باورهای خود را متزلزل می یابد و از این جهت که در تردید قرار می گیرد دیگر توان تشخیص حقایق را از دست می دهد و هیچ تمایلی برای یافتن آن ندارد و هر چه از حقایق دورتر شود بیشتر در انکار غرق می شود تا جایی که فقط توان پذیرش آنچه را که می بیند دارد البته آن هم با مقداری تردید که نتیجۀ تخریب باور اوست و این باعث می شود هر آنچه را که از جهان خارج از جهان مادی بشنود که قادر به دیدن آن نباشد نمی پذیرد و شنیده ها و گفته ها هم در او اثری ندارد و این تفکر را در طول زندگی به فرزندان خود منتقل کرده و در آینده نسلی با این تفکر انکاری را بوجود می آورد .

همۀ ادیان و پیامبران سعی در ایجاد باور صحیح در انسان را داشته اند و آنچه ما امروز از دین و اعتقاد نزد خود داریم نتیجۀ باور پدران ما و گذشتگانمان بوده که به ما منتقل شده و بعدها خودمان با باورهای خود آن را توسعه داده ایم تا به این مرحله رسیده ایم و باید آن را حفظ کنیم و اجازه ندهیم عده ای با گفته های کذب باورهای ما را به چالش بکشند و در پی یافتن حقایق جهان روحی که حیات ابدی و جاودان انسان خواهد بود همچنان با باورهای منطقی جویا باشیم تا با ورود به جهان روحی گنگ و گیج در برزخ افکار گرفتار نشویم .

یکشنبه 9 اردیبهشت 1391 - 3:39:14 PM